Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/351

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է




ինք․ Բ ա
Ով միամիտ, հենց էդ աճյունն, [էդ]



անունն է, որ չունես,

բ
Ի՜նչ է աճյունն էդ [անցավոր], ու

անունը, որ ունես․

4 ինք․ Ա,Բ
Դու էլ ինձ պես մի անհուն ես,

անանուն ես ու անես․․․


«ԱՍՏԵՂԱՅԻՆ ԵՐԱԶՆԵՐԻ ԱՇԽԱՐՀՔՆԵՐՈՒՄ ԼՈՒՍԱԿԱԹ»

(էջ 53)




2 ինք․ Բ
Մեծ խոհերի խոյանքների հեռուներում



ինձ անհայտ․

4 ինք․ Ա,Գ ա
Երբեմն ասես, ըզդում եմ ես, թե եղած

եմ նըրա մոտ

բ
Երբեմն, ասես, ըզգում եմ ես, թե

[հասած եմ] նըրա մոտ

ինք․ Բ
Երբեմն, ասես, ըզգում եմ եմ, թե

հասել եմ նըրա մոտ


«ԲԱՐՁՐ Է ՀԸՆՈՑ ԱՇԽԱՐՀՔՆ ՀԱՅՈՑ ՈՒ ՄԱՍԻՍԸ ԵՐԿՆԱԴԵՏ»

(էջ 54)




2 ինք․ Ա,Բ
Իմ մեծ հոգին էն բարձունքին խոսք է



բացել իրեն հետ

ինք․ Գ ա
Իմ [մեծ] հոգին էն բարձունքին

[զրույց ունի Աստծու հետ]․

բ
Իմ մեծ հոգին էն բարձունքին

խոսակցում է իրեն հետ

4 ինք․ Բ
Մինչև սահմանն անսահմանի հարցում

է դարեդար

ինք․ Գ
Մինչև վախճանն անվախճանի անց է

կենում շարեշար