Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/359

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ԲԱԼԼԱԴՆԵՐ

I

1886


ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ
(էջ 89)
(Հատված)

Շունը գնաց գանգատ արավ,
Մարդ հավաքեց, հետը բերավ,
Եկան տեսան նըստած հըրեն
[Կար Է անում] մի [սև] աղվես —
5 — Ուրա՞ Կատուն, էլ չի՞ կարում․․․
— Կամաց խոսա, ի՞նչ ես գոռում.
Մի անծանոթ մարդ Էլ լըսի,
Հալբաթ սրան պարտ են կասի։
— ՈՒրա՞ Կատուն, ասում եմ քեզ.
10 — Կատուն՞ ով ա… ի՞նչ գիտեմ ես
Նա էլ թռավ?, թեկուզ դու էլ,
Կատու չես ինձ հո պահ տըվել.
Եքքա մարդ ես աչքեր ունես.

___________

13 Եքքա մարդ ես [Հեր օրհնած] աչքեր ունես