Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/367

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

[Ասող էլ չըկա, թե նրանք

ամոթից,

20 Չեն կարողանում անցնել քո

մոտից]:


ԱՄ

12 Ինչքան պետք էր իրանց բանին։
15-16 Նստեց գյամին ու կանչեց Տե՜ր,
Խըրիդ գընաց հեռու տեղեր։
Ինչ-որ տեղ կա Աստծու տակին,-
Հաբած, Մըսրա, Չինումաչին,
24-25 Բոլ-բոլ առավ գյամին լցրեց,
Գյամին լցրեց հազար բարով
27 Ուրախ-ուրախ գալիս էր տուն։
27-ից հետո՝
Բայց ո՜վ չարի ձախորդություն․-
Ճամբին ծովում քամի արավ,
Գյամին մինչև երկինք տարավ,
Հանեց վերև, բերեց ներքը,
Բացվեց, գոռաց անդունդքը սև,
Բոլոր ապրանքն, անգին ակը,
Տարավ գըցեց ծովի տակը,
Միայն սովդաքյար խեղճ Ճայն էր, որ
36-ից հետո՝
Ու էնտեղից էլ տուն չեկավ․
Ծըփուն ծովի երեսն ընկավ,
Որ գուցե թե մի ճար անի,
Գյամին էլ ետ ծովից հանի․․․
37 Իսկ Ճղջիկը դուռը կտրած
40 Թե ընկերը երբ պիտի գա։
48 Չեք մտածում՝ թե պարտ ունեք․․․

————————————
29 Ասող էլ չըկա, թե մարդիքն ամոթից։