Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Քարերն ասին․
40
-Ծառիկ-մառիկ, կանաչ թառիկ
Ինչո՞ւ [էդչափ] էդպես տերևաթափ։
Ծառը ասավ․
-Վա՜հ, ձեր տունը աստված շինի,
Մուկիկի պես մարդը մեռավ,
45
Աշխարհքն էսպես մընաց անտեր․
Բողոճը թուխ հողագլուխ,
Ծիտիկն թևակոտոր,
Ես որ լինեմ տերևաթափ,
Մեծ բան է․․․
50
-Ա՛խ-վա՜խ, ա՜խ-վա՜խ, քարերին ասին
Մուկիկի պես մարդը մեռավ․․․
Ու գոռալեն, գըռգըռալեն
Թափվեցին ցած ջրերի մեջ։
Ջրերն ասին․
55
-Ի՜նչ պատահեց, ա՜յ խենթ քարեր,
Չէ՞ դուք ձեր տեղն անժաժ էիք,
Ինչու՞ էսօր գըլդոր-մըլդոր։
Քարերն ասին․
-Էլ ի՞նչ ան անժաժ․ բա չեք ասիլ
60
Մուկիկի պես մարդը մեռավ,
Աշխարհքն էսպես մընաց անտեր,
Բողոճը թուխ հողագլուխ,
Ծիտիկն թևակոտոր,
Ծառիկը լափ տերևաթափ,
|
|
————————————
բ
|
[Ու կանգնեց թարթափ]-տերևաթափ
|
|
|
դ
|
[Ու կանգնեց լափ] տերևաթափ
|
41 ա
|
Ինչո՞ւ [եղար] տերևաթափ,
|
բ
|
Ինչո՞ւ [թարթափ] տարևաթափ։
|
46
|
Բողոջն [էնտեղ] հողագլուխ՝
|
51
|
Մուկիկի պես մարդն [էլ մեռնի]։
|
|
52-րդ տողից հետո՝
|
|
Գըլորվեցին իրենց տեղից,
|
55
|
—Ի՞նչ պատահեց, այ [գիժ] քարեր․
|
|
|
