Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բողոճը թուխ հողագլուխ,
Ծիտիկն թևակոտոր,
Քարերն ի ձոր գըլդոր-մըլդոր
100
Ջրերը խոր պըղտոր-մըղտոր,
Ես որ լինեմ մազաքըձուձ
Մե՞ծ բան է...
-Հե՜յ վա՜խ, ափսո՜ս, հազա՜ր ափսոս,
Մուկիկի պես մարդը մեռավ,
105
Աշխարհքն էսպես մընաց անտեր:
Ափսոսացին էն գյուղացիք,
Սև կապեցին, սուգ նըստեցին:
- Վա՜յ, ո՞վ ասավ, ո՞վ ասավ...
-Հողագըլուխ բողոճն ասավ,
110
Թևակոտոր ծիտիկն ասավ,
Տերևաթափ ծառիկն ասավ,
Գըլդոր-մըլդոր քարիկն ասավ,
Պըղտոր-մըղտոր ջրիկն ասավ,
Մազաքըձուձ պառվիկն ասավ,
115
Մեծ մուկիկը մեռել է...
Էլ ո՞վ մընաց էս աշխարհքում,
Էլ ի՞նչ ապրենք էս աշխարհքում...
էսպես ասին,
Ու միասին
120
Ելան գընան
Գյուղահավան
|
|
_______
96
Բողոճը սև հագած հոզագլուխ
|
|
99-րդ տողից հետո՝
Ջըրերը խոր պըղտոր-մըղտոր,
106
[Ափսոսացին] [ողջ] գյուղացիք
|
|
118-րդ տողից հետո՝
Լացով-կոծով
Ճիչ-գոռոցով
119
[Հավաքվեցին ու գընացին]
|
|
