Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ի ծնե բնագետներ են—
— Է՜յ, բարեկամ, մոտ եկ խնդրեմ—
ծաղիկը ցույց տալով
Ի՞նչ եք ասում դուք սրան:
Գյուղացին
Ծաղիկ, պարոն.
Էդ ծաղիկը ապրանք չի ուտում:
Անպետք խոտ է—
Բնագետը
Անուն չունի՞ ես ծաղիկը:
Գյուղացին
Ես չըգիտեմ [պարոնի], սուտն ինչ
ասեմ, կարելի է, որ ունենան:
Իմ լուսահոգի հերը շատ ծաղիկների
անուն գիտեր…
|
|
Բ ինքնագիր մշակման պատկերը
Վերնագրի տակ՝
|
«Մարտ եկավ, մեծ գոլն ընկավ»:
|
|
|
1-ից առաջ՝
|
Մեծ գոլն ընկավ, ամպն որոտաց,
|
|
Որոտումքից խոսեց աստված.
|
|
—Ա՛յ հողեղեն՝ ի՞նչ կուզես տամ:
|
|
Քարե գլուխ, երկաթ ատամ…
|
ա
|
[Լայնածավալ բացվել են մաքուր ու
|
|
խոր]
|
բ
|
Լայնածավալ բաց է երկինք
|
|
Անհուն, լազուր աղբյուրներից
|
ա
|
[Կյանքն հոսում է լույս է հոսում]
|
բ
|
Հոսում է լույս, ջերմ ու անսպառ
|
ա
|
Միշտ նորոգում կյանքը նորից:
|
բ
|
Միշտ [զորացնում] կյանքը նորից:
|
|
|
