Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/425

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է





Բարի լուսին անիծում


գ
Չարչի ախպեր, ինչպե՞ս սիրենք

Ու չանիծենք էդ գազանին, էդ շահին։
դ
Ա՜խ, ե՞րբ պիտի մին էլ տեսնենք

Մեր անեծքը երկինք հասնի․․․

78-94-րդ տողերը՝ չունի

Բ ինքնագիր

74
Բերել է ձեզ առատ Փարիա

Դուրս ելավ տակից Շահ-Աբասն ահեղ,

ԳԾ


Բերել է ձեզ առատ Փարիա

Դուրս ելավ Շահ-Աբասն ահեղ։


II
1890-ական թվականները
ՉԱՌՈՒԹՅԱՆ ՍԿԻԶԲԸ
(էջ 189)
Ինքնագրի մշակման պատկերը

Ստեղծեց․․․ աշխարհքն աստված
Զվարթի նայեց նորա վերա
Պետք է սրան մի տեր ասաց
Որ իմ տիպն ունենա։
Գնա ասաց հրեշտակին։
Երբոր աշխարհն ստեղծեց աստված
Ու լիացրեց, բարով լցրեց,
Պետք է սրան մի տեր, ասաց,
Ինձ պես հզոր, մաքուր ու մեծ։
Գնա, ասաց հրեշտակին․