Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/439

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է




352
Ի՜նչ կընայի էդ թըշնամին


354-355
Կարդացողն ով է

Հասկացողն ով է

354-355 ն. մշ.
Կարդացողն ո՜վ,

Հասկացողն ո՜վ,

356
Հապա ինձ անտեր թողնում ես,

գընո՞ւմ:

356 ն. մշ.
Բա ձըգում ես ինձ անտեր գընում,
357
Ինչո՞ւ ես անտեր...անտեր չես մընում.
358-359
[Նայի՜ր, տես՝] Ինչքան տեր է գալիս

քեզ

[Ոչ ընկեր ունեմ, ոչ մի տեր ունեմ]

360 ա
Առանց ընկեր, առանց մի տեր
բ
Մենակ [անտեր (փախած)] ու

անընկեր

361 ա
Գնում եմ մենակ սարերն ընկնեմ
բ
Պիտի գընամ մենակ սարերն ընկնեմ
գ
մենակ պտի ընկնեմ հանդեր
360 ն. մշ.
Այսպես անտեր ու անընկեր...
362-373-րդ տողերի փոխարեն՝

ա
Չեմ իմանում ինչ հրաշքով

Գըզած <...> հանած աչքով
Պոչը կտրած,
Ոտը կոտրած,
Գայլն ազատված մարդկանց ձեռքից ու

շներից

բ
[[չեմ ինամում] ինչ հնարքով

Կոտրած ոտով, համած աչքով
Կըտրած պոչով]

գ
Չեմ իմանում ինչ հչաշքով
հանած աչքով

Կոտրած ոտով, կըտրած պոչով
Էն <...> մարդկաց ձեռից,
Էն գազազած <...> շըներից
Փախած պըրծավ անտառն ընկավ