Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/482

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

21 ա Դու մի՜ խաբվիր ունայն հուսուվ--
բ Ոհ, մի՜ խաբվիր ունայն հուսով--
28 ա Դողդողում է ինչպես առաաջ...
բ Դողում է դեռ ինչպես առաջ...
29 ա Բառերս վշտով լիքն են ամբողջ
բ Էս խոսքերը վիշտ են ամբողջ
30 ա [Խորին վշտով] սգավորի
բ Մեծ, քան վիշտը սգավորի,
32 ա Եվ ապրում ենք ինչպես այրի:
բ Ու ապրում ենք--ինչպես այրի:
33 ա Արդյոք երբ որ ուզես հրճվել,
բ Արդյոք երբ դու ուզես հրճվել,
40 ա Ու երջանիկ միայն քո սիրով:
բ Ու երջանիկ լոկ քո սիրով:
43 ա Սիրտդ մարի, դողա կրկին
բ Ու տըրոփե սիրտդ կրկին
45 ա Իմ մեղքերն էլ գուցե հիշես--
բ Իմ հանցանքն էլ գուցե հիշես--
50 ա Գոռոզությունս, [որ որտնատակ]
բ Գոռոզությունս, որ ընկճեցիր,
51 ա [Ու] նույնիսկ հոգիս, որ [էլ] քեզնից

լքված

բ Նույնիսկ հոգիս քեզնից լքված
54 ա Եվ իմ խոսքից[ն] էլ զուր չըկա.
բ Եվ իմ խոսքից զուրը--չըկա.
55 ա Բայց մենք չենք կարող իշխել, զսպել

մեր միտքը

բ Բայց վրդովված միտքն ապստամբ
56 ա Դուրս է [հեղում] [միշտ] ակամա
բ Դուրս է զեղնում [միշտ] ակամա
գ Դուրս է հորդում նա ակամա
57 ա Մնաս բարյավ: Ահա կըտրած
բ Մնաս բարյավ: Այսպես կըտրած
58 ա Իմ հարազատ կապերն բոլոր:
բ Իմ հարազատ կապերն ամեն,