Ու սիպտակ փրփուրի միջից սև
Մի հորանջող ճեղքած ցած է բացում
Անհատակ կարծես մինչև դժոխքի տեղը ա
Եվ երևում են [աղմկոտ] ալիքները բ
Եվ տեսնում ես ետ եկող ալիքները
քաշում են ցած
Դեպի որոտքող ձագարը։
Այժմ արագ նախքան ինքը նորից ետ
է գալիս
Երիտասարդը հանձնում է իրեն
աստծուն
Եվ շուրջը լսվում է սարսափի աղաղակը
Եվ արդեն հորձանքը նրան դեն է սրբել
Ու հանդուգն լուղորդի վրա խորհրդալի
կերպով
Փակվում է ռեխը։ Էլ չի երևում նա
Ու լուռ է լինում ջրի անդունդի վրա,
Միայն խորքում աղմկում է խուլ
Ու դողալով լսում ես բերնե բերան
Մեծսիրտ (սրտոտ) տղա, երթաս բարով
Եվ ավելի ու ավելի խուլ լսում են
ոռնում է
Ու կանգ է առնում լողորդը ահից ու
սարսափած սպասում հոգնած
Ճերմակ փրփուրը պատռելով միջից
Բաց արավ սև֊սև կոկորդը
