Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/52

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Լուսը լուսին քո ժպիտն է իմ երեսին ճառագում.
Երբ, ա՛խ, արդեն անբույժ զարկըված, դեպի մահն եմ ես
հակվում,
Էսպէս էն վառ արեգակի շողերի տակ կենսածոր
Կայծակնահար կաղնին ոտքի չորանում է օրեցօր։

46