Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/58



Ասի. «Հենց լոկ էս աճյունն է ու անունը, որ ունեմ…»
Երբ ճառագեց անծայրածիր Քո ժըպիտը հոգուս դեմ.
― Ի՜նչ է աճյունն էդ անկայուն, ու անունը, որ ունես.
Դու Աստվա՜ծ ես, դու անհո՜ւն ես, անանուն ես ու անես…


Մայիսի 6

52