Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/634

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
Ասի. «Հենց լոկ էս աճյունն է ու անունը, որ ունեմ…» 52 344 527
Աստեղային երազների աշխարհքներում լուսակաթ 53 345 527
Բարձր է հընոց աշխարհքն Հայոց ու Մասիսը երկնադետ 54 345 527
Ո՜վ անճառ Մին, որ ամենին միացնում ես մի կյանքում 55 346 528
Աստծու բանտն են տաճարները— աշխարհքներում բովանդակ 56 346 528
Կլանքըս արի հըրապարակ, ոտքի կոխան ամենքի 57 346 528
Իմ կընունքին երկինքը՝ ժամ, արևը՝ ջահ սըրբազան 58 346 529
Ամեն մի սիրտ ցավով լըցվեց մեր դարում 59 347 529
1922
Աղբյուրները հընչում են ու անց կենում 60 347 529
Տիեզերքում աստվածային մի ճամփորդ է իմ հոգին 61 347 529
Էնքան շատ են ցավերն, ավերն իմ սըրտում 62 347 530
— Էս է, որ կա… Ճիշտ ես ասում. թասըդ բե՛ր 63 348 530
Հե՜յ ճամփանե՛ր, ճամփանե՛ր 64 348 530
II
1916
Հանգել են 65 348 531
Չի գալիս 66 349 531
1917
Մինչև էսօր իմ օրում 67 532
Առատ կըլնի կինը արդ 68 532
Ափսոս որ չես տեսնում բնավ 69 532
Իմ ծիտիկը դու հերվան 70 532
Քու սերն անխոս խաբեց ինձ 71 533
1918
Նա մի առյուծ, ես մի գառ 72 533
Ո՞ւր հեռանաս, կոխած տեղերդ արյունոտ 73 349 533
Կյանքն ահա 74 533
Աղջիկ Անուշ, երգ Անուշ 75 533

628