|
————————
Վերնագրի նախնական տարբերակը՝ «Գրագիր-պոետ Մուզան»։
Վերնագրի դիմաց՝
«Հետո
Տիրացու Մուզան».
1-2 տողերի դիմաց՝
«Վերջումը-թեև մենք այսքան ենք առնում քահանա շինելու համար - բայց քեզ ձրի կըշինենք - եկ դարձիր տերտեր - և ապա՝ «Տիրացու Մուսան»։
1
Սեկրետարն եկավ — օ՜, փախի՜ր, Մուզա,
3
Բայց դռանը տերտերներ կան
8
Դե եկ այստեղ արխիվը մտիր,
1-2 տողերի դիմաց, աջ լուսանցքում.
[Օ՜,] հազիվ թե [այստեղ] ներս մտա, ընկեր,
Ճշմարիտ ամո՜թ, այս ո՞ւր ես ընկել,
Դուրսը կանգնած տերտերները
Այսպես ծաղրում են <. . .>
12
Գործերը շատ են խառնուփնթոր.
14-16
Քեզ էլ կուտեն - այն ինչպես որ
Վեհափառի կոնդակները,
Կամ թե խարփուխ կընկնես ցրտից…
8-16
տողերի դիմաց, աջ լուսանցքում.
Տեր Գարեգինն էն օրն ասաց,
Որ այդ սաստիկ տանջող ախտ է -
Դրանով բանաստեղծն այդ անբախտ է -
Ինքն էլ էր երբեմն պարապում բանաստեղծությամբ
(Մինչև անգամ տեր Կոստոն հիացել էր)
20
տողի ղիմաց՝
Միմիայն սարդի ոստայն
23
Թևերդ հավաքիր միառժամանակ,
28
Թղթերը գրել
31-39 տողերի դիմաց, աջ լուսանցքում՝
«16 մանեթ - 66 կոպեկ տարեկան, 10 մ. էլ պարգև, բայց չպետք է խոսաս բաներ
[Բայց ձեր] տանը պետք է խելոք լինես -
Թե չէ [այստեղից] հանկարծ դուրս կանեն քեզ -
[Նույնպես պետք է բանը չըխոսաս]
Ու կըգրես, որ ոչ մեկն էլ -
Չըհանդգնի քեզ ձեռք մեկնել -
41 Այ հենց այս շրջաբերականը -
41-43 տողերի դիմաց՝
Թե համարեցին քաչալ Ավաք,
Ջահել կնիկ, մանրիկ զավակ
Անօգնական, թողած անճար.
54-55 տողերի միջև՝
Եվ [մենք] արդ ահա մենք այսպես խիստ հրամայել գործակալին՝
Փութով գտնել այս քաչալին,
Եվ ուղարկել յուր հայրենիք
Առ յուր որդիք և առ կնիկ…
57 ա Եկավ կարդաց <…> հանեց
բ Եկավ կարդաց իսկույն ևեթ
գ Եկավ կարդաց և հենց կոնսիստորում
88 Ահա այսպես. «Ամսի մեկին
92 Եվ շարականն խարաբ եղեալ
3 - 9 Բայց որովհետև կրոն չըգիտեր,
Վեց օր ժամանակ տվին,
19 - է՛հ, հեր օխնած, ինչ ես զարմանում,
21 Միթե վեց օր քիչ ես համարում -
27 Բայց այդ տգիտությունը իհարկե բավական էր,
30 «Պատշաճ ուսմունք քահանային»
