52
Թե չէ ինչ ունի այս խուլ ձորերում 62
Գլխին այսպիսի գդակ է դնում... 64
Եվ հառաջ գնաց թին դիմհար տալով։ 76
Ինքը շարունակ խոսաց կցկտուր. 77
Ով էլ որ լինես՝ բարով ես եկել, 80
Թե ինչ ցավ ունի ձեր ռանչպարը։ 84
Այդ հաստատ գիտե Ինքը-միայն Տերը: 87
Տկլոր ու սոված այսպես տարին բուն
89
-92 Թե որ ձեռքներս էլ մի բան է ընկնում,
Չենք կարողանում բերաններս հասցնենք...
Այսքան տանջվելով քրտինք ենք անում,
էլ նույն սևերեսն, էլ նույն սովածն ենք... 99
Ես ընչի տեր եմ, խոսամ նրա դեմ, 101
Ի՞նչ անես, ախպե՛ր, ումնի՞ց խռովես, 106
-107 - «Հա, տիրացու ես, բաս ինչու չասիր...»
Նա բացականչեց և իսկույն դափի
ՀԱՏՎԱԾ ԵՐԿՐՈՐԴ
Ինքնագրի պահպանված մասերի տեքստային տարբերությունները 176
Ու չես իմանում որ կողմը [հասնես] 301
ա Չատին էլ եկավ [մեջտեղը տնկվեց]
բ Չատին էլ եկավ <....> ու մեծ 327
Քանի՜-քանի մարդ <1 ջնջվ. անընթ.> [ընկավ]
ՆՀ-ում տպագրվածի մեջ սպրդել են մի քանի ակնհայտ վրիպակներ, որոնք ուղղված են հետագա հրատարակությունների մեջ։ Իբրև նմուշ բերում ենք այդ սխալներից մի քանիսը. 134
Խելքս չի կտրում էսպես լինի 179
Գողերի հետքը իր տունն են տանում 188
Վայը եկել տարել տըկարին 200
Նոր էլ չըգիտենք թե ինչ է եկել
«Վերջերգի» ձեռագրի տակ նշված է գրության թվականը՝ «34 թ»: Ձեռագրում կա մեկ տեքստային տարբերություն և հետևյալ գրառումները.
