Ու վշտո՜տ, վշտո՜տ վրաս նայելով,
Հեռացավ, անցավ <1 անընթ.> սահելով-
[-Օ՜, գերեզմանում,
Դու չես իմանում, 30
Որքա՜ն Էր դժվար
Ու նեղ ինձ համար...
Դժվա՜ր Է, դժվա՜ր
Ապրողի համար...]:
[Վեր թռա դողով, մարեցի կրկին,
Հիմքից սասանեց իմ դժբախտ հոգին,
Աչքերս անթարթ մնացին բացված
Ու կայի անշարժ, անշունչ տարածված:
Այս ահեղ ժամին ցերեկը բացվեց]
Գուցե նա չէր այն... 40
Վաղորդյան դալուկ շողերի տակին
[Մի ճերմակ, սիրուն] աղավնի է նա,
97
ա Հեռացավ, անցավ անհետ սահելով, բ
Հեռացավ, անցավ մեղմիկ սահելով. գ
Հեռացավ, անցավ օդում սահելով. 33
Արթնածի համար... 33
տողից հետո` ա
[Այս մի գերբնական երգ էր անվրդով]
բ[Այս մի տեսակ վիշտ էր անվրդով]
[Լի շիրմի մռայլ սարսափով, մութով], 34
ա Վեր թռա հանկարծ, մարեցի կրկին, բ
Վեր թռա ուժգին, մարեցի կրկին,
33-40 Բայց արդեն ցերեկը բացվեց
Այն գուցե նա չէր...
Երբ որ <...> 41
ա Երևում էր ձողը բ
Երևաց ձողը երևաց գ
Ձողը երևաց
