Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
<ՄՈՒՐՈՄՑԻ ԻԼԻԱՆ ԵՎ ԿԱԼԻՆ ԹԱԳԱՎՈՐԸ>
Ետ գընա— երկի՜ր, ետ բացվիր, երկի՜նք,[1]
Դուք էլ, սև ամպեր, մի կիտվեք մռայլ,[2]
Նեղվում է սիրտը հսկայի[3]
Ու ցավ է հանդիպել ծերին,[4]
Բարկացավ վըրեն իշխան Վլադիմիրը,[5]
Հրաման տըվավ ծառաներին
Վեր գցեն նըրան խոր նըկուղներում...[6]
. . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
10
. . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
Ուներ իշխանին մի ջահել աղջիկ,[7]
Մի ջահել աղջիկ, մի մատաղ աղջիկ.[8]
Տեսնում է— փակեց իր հայր իշխանը
Սովամահ անի ծերին նկուղում,
|
|
- ↑ 1 Ո՜վ դու, մայր երկիր, ետ գընա հապա,
Ո՜վ կապույտ երկինք, ետ բացվի դու էլ.
- ↑ 2 Դուք էլ, սև ամպեր, մի կիտվեք էդպես.
- ↑ 3 ա Նեղանում է սիրտը հըսկայի
բ Նեղ է հսկայի ուժի համար
- ↑ 4 ա Ու դարդ է հանդիպել ծերունուն,
բ Ու վիշտ է հանդիպել ծերունուն,
- ↑ 5 Բարկացավ վըրեն Վլադիմիրը իշխան,
- ↑ 7 Փակել նըրան խոր նըկուղներում․․․
- ↑ 12 Իշխանին ուներ մի ջահել աղջիկ,
- ↑ 13 ա Մի ջահել աղջիկ, [նորատի] աղջիկ,
բ Մի ջահել աղջիկ, մի քորբա աղջիկ.
