Այս էջը հաստատված է
154—155 | Կուզես հիմի նըշան արա, [դու որոշիր] օր կամ ժամ, |
Ու հաց մի տար < . . . >, եթե հանկարծ ուշանամ— |
155 տողից հետո՝
Պետք Է միայն ամեն ուտելիք վերցնենք, որ հանկարծ չըսովենք։ Թե չէ սոված մարդը կըմոռանա ամեն բան։
159 տողից առաջ, մի այլ սևագիր ինքնագրում.
Ծերունու գնալուց հետո, երբ թագավորը կանչում է իր որդիներին— (խոսելուց առաջ): (Լսվում է նվագածության երգերի ձայնը, ու ծաղկեպսակը գլխին, աղջիկներով շրջապատված հայտնվում է բանաստեղծը— Արեգը)։
160 | ա | Վաղորդյան երեկոյան ժամերին, |
բ | Առավոտյան արշալույսի ժամերին, | |
161 | բ | Նա կանչում է սարսափից |
բ | Եվ ժըպտալով կանչում է ինձ | |
163 | ա | Լուռ ու խաղաղ անտառներում, |
բ | Խաղաղ ու լուռ անտառներում, | |
գ | Մութն ու [խաղաղ] անտառներում, | |
164 | < ․ ․ ․ > ու <1 անընթ.> լուսի մեջ այն խորին, | |
165 | ա | Նա կանչում է, նա գոռում <է> |
բ | Շըշուկներով խորհրդավոր | |
167 | Կարկաչահոս ջրերի մոտ, | |
168 | ա | Երբ նստած եմ մտասույզ, |
բ | Եզերքներից < ․ ․ ․ > | |
գ | Երբ թախծում եմ ափերին, | |
169 | ա | Խուլ աղմուկով հեռանում է |
բ | Նա երգելով կանչում է ինձ |
170 տողից հետո.
(Սա կբերի— խնդում են վրեն եղբայրներն ու պալատը):
Առաջ գալիս են մյուսները— մեծերը։ Մեծը— իր հարսին— [եթե իմացել եմ ուրիշի հետ— ի՞նչ բերեմ քեզ համար]։