Թամբ շինողն էլ թեև զրկվեց [կնոջից ու զավակներից, բայց կին, զավակներ էլ կարելի է ունենալ <1 անընթ. > ու վերքը կառողջանա— բայց մի կնոջ կփոխարինի մի ուրիշը և զավակն էլ իրանն է կրկին]
բ
Թամբ շինողն էլ թեև զրկվեց սիրելիներից իր կյանքի,
68
ա
Բայց մահը մերն է մենք մահինը— այդպես է կարգն աշխարհքի.
բ
< . . . > Եվ կարգն է այդ աշխարհի.
70
ա
Եվ նոր ծընի մարդու զավակ— խնդում է միշտ իմ կյանքին
բ
Եվ նրանից ծնած որդին— մարդու զավակն է կրկին,
գ
Եվ նոր որդին— մարդու զավակն է կրկին,
71
Բայց ո՞վ կարի վերադարձնել երկնային էն կորած < . . . >
72
[Այդպես լոլո պետք է տանջվես ]— դարման չկա քո ցավին
<2>
Ես քեզ եմ հայտնում— այգին առաջիս
Մի ճիթ դեղապետ չըտվին խեղճիս.
Իմ հիվանդ որդին ծաղիկ հասակում
Խաղող կանչելով մեռավ իմ գրկում, 5
Այս լիքն աշխարհից իմ որդին գնաց,
Աչքը դեպի դուրս, լեզուն ցամաքած,
< . . . > գալիս է քեզ մոտ.
