Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/497

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է



Էլ չի ուռցնում սառած կուրծքը
Հուժկու ձայնը մարտականչ։

49—50 Այս ափերից ետ չէ գալու
Եվ Աքիլլեսն անվնաս,
54 Աքիլլեսին կըսպասես,
56—57 Նրան շըքով ընդունես։
Դատարկ ծովին պիտի նայես
60 Առագաստ չէ՞ երևում։
62—64 Ես չեմ լինիլ ոչ մեկում,
Ես չեմ զարթնիլ մահվան քնից,
Եվ կըմնամ այս դաշտում։
68 Նրան շուրջդ կըփնտրես,—
72 Չի տարածվիլ ձայնը հոր։
76—77 Հովիտների զարդարանք,
Ճոխ ծաղկեցե՛ք, զարդարվեցե՛ք,
81—82 Բայց Աքիլլ ու Պատրոկլես
Էլ չեք տեսնիլ դուք բնավ․․․

89 և 90 տողերի միջև կա հետևյալ 16 տողը.

Թռչուն ձիանք պատերազմից
(Գաղտնի օրհասն արգելեց)
Չազատեցիք դուք հերոսին —
Զենքի վերա նա փռվեց։
Ձիանք աշխույժ և եռանդուն,
Այդքան ինչո՞ւ եք տխրած,
Թավ բաշերդ թողած հողում,
Գլուխներդ կախ արած։

Մոռացել եք ուտելիքը,
Հառաչում եք և դողում,
Եվ շողում է արտասուքը
Ձեր հրափայլ աչքերում.
Դուք, երևի, Աքիլլեսին
Վերջին անգամն եք տեսնում,
Ուրեմն հասու եք օրհասին,