Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/196

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ու կին,- դու, որ փրկեցիր մեր կյանքը, ասա՛, ինչով ետ վճարենք քո լավությունը․․․

- Չէ՛, անկարելի բան է, պետք է գնամ իմ ճանապարհը։

- Դե գոնե անունդ ասա, եթե լավությունդ կորչի, ու չկարողանանք ետ վճարել, գոնե իմանանք, թե ում ենք օրհնելու․․․

- Լավությունը արա ու թեկուզ ջուրը գցի՝ չի կորչիլ։ Ես հենց էն Խոսող ձուկն եմ, որի կյանքը դու խնայեցիր․․․- ասում է անծանոթն ու չքանում ապշած մարդ ու կնկա աչքերից։