Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/430

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

 — Էս ո՞վ է պառկել իմ անկողնում։

Հանկարծ աղջկանը նկատում է ու էնպես ճղղում, կարծես թե մորթում էին իրեն։

— Էս ո՞վ է… գտել եմ… հրես… բռնեցե՛ք… վայ… վայ… բռնեցե՛ք։

Եվ ուզում է աղջկանը կծի։ Աղջիկը վախից վեր է թռչում, աչքերը բաց անում, տեսնում է՝ պառկած է իրենց տանը, իր ննջարանում։ Ու էս բոլորը երազ է եղել։