Հին ժամանակները մեր աշխարհքում մի թագավոր մի նախշուն, քնքուշ աղջիկ է ունենում, անունը՝ Ծաղիկ։
Մի աշունքվա առավոտ էս թագավորը վեր է կենում տեսնում Սիպտակ դևն եկել է իր դիմացի սարի գլուխը բռնել ու ձեն է տալիս.
— Ո՛ւր է Ծաղիկը, ո՛ւր․․․ ինձ տո՛ւր․․․
Թագավորը ճանաչում է Սիպտակ դևին, գիտեր՝ ինչ անհաղթելի ուժ է նա։ Հուսահատությունից լաց է լինում։
էջ 222, տ 32 անեին խեղճ մարդիկը / աներ խեղճ մարդը
տ 33 Զուգված, զարդարված ~ լինում / Զուգած, զարդարած դուրս
է բերում Ծաղիկին, հանձնում
տ 34 դևին, որ / դևին
տ 36 հափշտակում է, / հափշտակում է դևն ու
էջ 223, տ 1 էն մեծ / մեծ
տ 3 սառցեղեն / բյուրեղեն
տ 4 հափշտակում / հափշտակում, տանում
տ 5 Ծաղիկին / Ծաղկին
տ 6 էն բյուրեղյա / բյուրեղե
տ 7 էսպես ամիսներ / ամիսներ
տ 14 ոնց որ մարտի քամի լինի / Լ-ում չկա
էջ 224, տ 18 տրըփում / տրոփում
տ 21 հանկարծ / երիտասարդը հանկարծ
տ 32 էս մահանման / մահանման
էջ 225, տ 1 Պետք է էսպես էլ մնայի ~ մինը։ / Լ-ում չկա
տ 6 օրհասական կռիվը / օրհասի կռիվը
տ 6 երկինք / երկինքն
տ 10 ջարդված / զարկված
տ 13 բյուրեղյա / բյուրեղե
տ 15 հովիտում / հովտում
տ 17 ինս ու ջինս / ասուն—անասուն
տ 21 աշխարհքովը / ու աշխարհքով
ՔԵՖ ԱՆՈՂԻՆ ՔԵՖ ՉԻ ՊԱԿՍԻԼ
(էջ 229)
Լ V, 1917
էջ 231, տ 22 Երբոր / Երբ որ
տ 30 ոչոք / ոչ ոք
էջ 232, տ 29 ճշտությամբ / ճշմարտությամբ
էջ 233, տ 28 շեղբը (մեջը) / շեղբը
