Այս էջը հաստատված է
― Բարի լիս ձեզ:
― Ա՜՜, բա՛րով, բա՛րով, քեռի Խեչան։ Աղջի, չայ բերեք, հաց բերեք, արաղ բերեք քեռի Խեչանի համար։ Է՜, խեր ըլի, քեռի Խեչան, ի՞նչ կա, ի՞նչ է պատահել, որ դու քաղաք ես եկել։
― Ինչ պետք է պատահի. ձեր կարոտն էինք քաշում։ Ասի՝ մեռնիլ կա, ապրիլ կա, մի գնանք տեսնենք։
― Շնորհակալ ենք, շնորհակալ ենք, քեռի Խեչան։
Քեռի Խեչանը դեսից-դենից խոսելով թեյ խմեց, հաց կերավ, վերջը լռեց և սկսեց չիբուխ քաշել։
Մին էլ չիբուխը բերանից հանեց, թե՝
― Բա էս ո՞նց պետք է ըլի։
― Ի՞նչը, քեռի Խեչան։
― Էս, որ էրեխին սալդաթ են տանում։
― Չգիտեմ․․․ ես ի՞նչ կարող եմ անել․․․
― Էլ ինչը ո՞րն ա, հրեն քեռեկինդ նստած լաց ա ըլում։
― Դե ասա, ինչ որ կարող եմ անել՝ պատրաստ եմ։
― Ասում եմ՝ գնանք մի մետրիկեն հանենք, տեսնենք ինչ ենք անում։
― Լա՛վ, համեցեք գնանք։
Գնացինք կոնսիստոր։
91
