Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ7.djvu/643

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Поедешь ты путем и дорогою,
Не помысли злом на Татарина,
Не убей в чистом поле крестьянина․․․»

(տե՛ս նույն տեղում)։


ՎԵՐՋԻՆ ՑԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆԸ

(էջ 320)

Գրված է բանաստեղծ Ալ. Ծատուրյանի մահվան առիթով։

Տպագրված է Հր, 1917, 9 ապրիլի, № 71, «Ալ. Ծատուրյանի հիշատակին» ընդհանուր խորագրի տակ, այնուհետև՝ ԹՔ, էջ 415-417, ԵԺ IV, 394-395։

Արտատպվում է Հր-ից։

1 Լերմոնտովի «Մծիրի» պոեմի 708-712-րդ տողերն են՝ վերցված թարգմանության նախնական տարբերակից (1896 և 1903 թթ. հրատարակություններ), թեև այստեղ կան երկու տարբերություններ (երկրորդ տողում՝ «գիտեմ»-«հավատա», երրորդ տողում՝ «դիակս»—«իմ դին»)։

Վերջնական մշակումն ունի հետևյալ կերպարանքը։

Երբոր, ծերունի, մեռնելու լինեմ,
Ու գիտեմ-երկար չըպիտի ապրեմ,-
Պատվեր տուր այնժամ դու ինձ տանելու
Մեր կանաչ այգին, այնտեղ ուր երկու
Ճերմակ հակակի թփեր են ծաղկում․․․

(տե՛ս սույն հրատարակություն, հ. 4, էջ 153)։


ՆԱՄԱԿ ԽՄԲԱԳՐՈՒԹՅԱՆ

(էջ 322)

Տպագրվել է Մշ, 1917, 27 ապրիլի, № 82, որտեղից և արտատպվում է։

1 Հայկազյան ընկերությունը հիմնադրվել է 1917 թ. մայիսի 31-ին Թիֆլիսի Երաժշտական բարձրագույն դպրոցի դահլիճում կայացած ժողովում։ Ընկերության նախագահ է ընտրվել Կ. Ալիխանյանը, քարտուղար Ստ. Մալխասյանը, անդամներ՝ Հովհ. Թումանյան, Լ. Շանթ, Մ. Աբեղյան, Ն. Աղբալյան, Մ. Բերբերյան, Ստ. Լիսիցյան, Գ. Ծուրինյան, Մ. Բունիաթյան, Փ. Վարղազարյան և ուրիշներ (տե՛ս Հր, 1917, 3 հունիսի, № 116, Մշ, 1917, 6 հունիսի, № 117 և այլն)։ Սակայն դեռևս ապրիլի 23-ին, Արտիստական ընկերության դահլիճում, տեղի է ունեցել հիմնադիր