Սևագիր ինքնագիրը պահվում է ԳԱԹ, Թֆ № 227, Այստեղից ԵԺ VI-ի, կազմողները ծանոթագրության մեջ հիշատակել են «Кавказское слово»-ն (տե՛ս ԵԺ VI, 235-236 և 456),
Արտատպվում է Մշ-ից։
ԼՈՌԵՑԻՆԵ՛Ր, ԻՄ ՔԱՋ ՀԱՅՐԵՆԱԿԻՑՆԵՐ
(էջ 354)
Գրված է 1918 թ. մայիսի 16-ին:
Այն կոչն է, որով Հայրենակցական միությունների միության նախագահ Թումանյանը, որն այդ օրերին ղեկավարում էր Լոռու-Փամբակի ինքնապաշտպանության գործը, դիմել է իր հայրենակիցներին, տաճկական զորքերի առաջխաղացման կապակցությամբ՝ դեպի Լոռու,Ղարաքիլիսայի շրջանը։
ԳԱԹ Թֆ, № 228 պահվում է ուրիշի ձեռքով գրված մի օրինակ, որի տակ ստորագրել է Թումանյանը։ Այստեղ վերևի ձախ անկյունում գրված է «копия-», ներքևը՝ «Ղարաքիլիսա, 16 մայիսի, 1918»։
Առաջին անգամ տպագրվել է ՍԳ, 1941, № 12, էջ 124, այնուհետև՝ ԵԺ VI, 415։
Տպագրվում է հիշյալ ձեռագրից։
ԱՆԴՐԱՆԻԿԸ ԵՎ ՂԱՐԱՔԻԼԻՍԱՆ
(էջ 354)
Տպագրվել է Հր, 1918, 10 օգոստոսի, № 158:
ԳԱԹ Թֆ, № 255 պահվում է ինքնագիրը, որտեղ «դատապարտողները» բառի փոխարեն գրված է «խոսողները»։
Արտատպվում է Հր-ից։
1 Ըստ ժամանակակիցների վկայության Ղարաքիլիսան հանձնվել է մի քանի օրվա ուժեղ դիմադրությունից հետո, 1918 թ. մայիսի 28-ին։ Այս մասին, օրինակ, մանրամասն խոսում է Տիգրան Հախումյանը «О каракилисских событиях» հոդվածում (տե՛ս «Трудовое знамя», 1918, 21 հուլիսի, № 12)։
НАРОДАМ И ГОСУДАРСТВАМ ВСЕГО МИРА
(էջ 355)
Այս կոչը, անկասկած, գրել է Հայրենակցական միությունների կենտրոնական խորհրդի նախագահ Թումանյանը։ Աշխարհի բոլոր ժողովուրդների և մեծ պետությունների օգնությամբ հայ ժողովրդի փրկության
