մողւիք թոյլտտրէ նոր սպան գներին . էլ աղաա ապրելու ի րենց ծննղ ավայրու մ մնտցեալ այլակրօն ցեղակիցների հետ։ Բայց բ՚սբք1 վարդապետութեան ռամկավարական հոգին, զինաթ ափութիւնն և ղ/նւորականութեան քննումը հիմնովին հակառակ լինելով հահնշտհհրի անսահման իշխանութ եան, Այդ պատճառով ոչ միայն Բէհւոյի թուղթը շահին ներկայաց նողը գլխատւելու պատուհասին արժանացտւ, այլ Բէհային էլ պատասխան շգրլեւյ։ Այստեղից ղբեց Եւրոպայի\ արրսւնիքն երին իւր յ այ անութիւնը և ելւաւէբ կարդաց գէուԻ 1,լ է1 կրօնլ;։
39. Բէհայի հետ եղբայրը-կղէլին էլ աքսոլռտծ էր Աղ բիանսւպօլիսհ Էզէլին իւր խորհրգակից Իսֆահանցի 1)էիգ Մէհմէգի, Միրզա-Աղազանի և Թաւրիզեցի Րզա%ուլիի հետ միացած՝ խորհուրդ արին և բողոքեց Բէհայիյայտնութեան և ըարողոլթեան դէմ, տււարկելով թէ բաբի Էզէլին է տնււԱ նել իւր վարղապեսաւթեան «Արշալոյսը» (Ս ուփ-կղէք), նրան է յայտարարել իւր «Սէրութ ր» (հայելին) և նրան է կուրդեք իւր հետևողների Ինամակալը Լվէսին), թէ եղբայրը իրաւունք հունի իրեն Բէհա-Ուլւահ անուանելու, «Լոհ» տալու, կամ ոա բի գրութիւնների մասին բացատրութիւն գրելու։ Այսպէս Էզէլին հերքելով եղբօր յաւակնութիւնը, բողոքելով նրա ըն թացքի դէմ, բտժտնւեց եղբօրից և նրա հետևորդներից, ա «անձին հերձւած՜ կազմելով վերադարձաւ Կ. Պօլիս։ Այստեղ նա կարողացաւ ներկայանալՕսմանեան պաշտօնականութեան, յայտտրարեց թէ ինքն է Բաբիների առաջնորդը, եղբայրը յափշտակել է իւր իր տ լանքը և խնդրեց, որ, որպէս աքսորա կան, պետական գանձից նրան թոշակ յատկտցնեն։ Այդ օրերը Օսմանեան զինւորականներից մէկի մօտ գտել էին Բէհայի «Լսհևրից» մի քանիսը, որոնց բանակի մէջ տարածւիւր, մըտ
