նսւցել է գրեթէ անվավախ։ Այն կախածները, որտեղ 40 50 ար օր էին ունելյհ ք 70 տարի առաք, ներկայիս 3-400 չութ ուհին բայII պետական ղրամական հարկը դարձեալ հին յա փով են վճարում։ Կաո ավարաթիւնը ամէն տարի նահտնգասքհ աների Ա հւորկի գանձումը պահանֆում է ոչ պակաս պետական վևրսղրհալ մատեանների քանակից, իբաւունք տալով պաշտօնակալհերին տրգիւնարհրութիւնը չափել և տասանոր ղը գանձել իրենց օգտին։ նահանգապետները իբաւունք ու-1հին տղղաբնակաթիւնը, սրանց տրօրները և հօտհրը համրել և որա հաւքեմատ ղրամական տուրքն ստանալ։ Նահանգա պետները և սրանց ստորտղրեալները պիտի օդաւին—իրեն// բարձր պաշտօնակալ՝ների հասցրած նւէրնեբի, ոոճկի և վար ձաարութեան վախարէն—այս հարկերի յաւերածով, չտփով և համրելով արաագրւածից։ Կղերը, զօրեղ կալւածատէրները րնղղիմաղրու մ են ն ահ ան գա պե տներին, կաո ավարչապետներին և ստիպում են իրենց ոյմի առաջ խոնարելելու՝. Վճարում են միայն պետական մատեանների տրձանագրութիւնների քանակով, կամ առ առաւեքն գագտնապէս այ գ քանակի վրա ))•() աոկոս կանխիկ յաւելումով։ Այն ինչ զօրեղ կալւածա աէրների գիւղերը այնպէս են ճոխացել, ոբ ինքը կալւած ա աէրները պետական տասնորդական մթերքը և ղրամական՝ հարկը ենգից մինչև քսան անգամ ա լել են վերցնում գիւղա կուններից։ Թոյլ կալւածատէրնևրի գիւղերն են մտնում կառավարչական, կամ Թա.յուլ|ւ տէրևբի գործ ակալները, րերքբ կչոում, ղաշտի խոտերը չավաւմ, արօրներն ու անասունները համրում հապա վերցնում իրենց բաժը։
18. Զօրհղ կալւած ատէբնևրր, ւէղոք,ույւ1ե/ են. իրենց կտլւածները կաո ավարուքԺ և ան միջամսւաքժ իւ)ւիւյ, ձղսւում են խւպաո աղատելու ղ քո ղերը կառավարչական յարարերու