գրագրի աստիճանից բարձրացեք է աստիճանաբար մինչև հուշիր ի մաքսատան գքխաւոր կա պա լա ռո լի և մինչև անգամ հիրազի՝ \ հարսիստանի ընդհանուը կառավարչապետի պտշ տօնին։ նա իրեն շըֆապատող պարսիկ մեծ՜ամեծներից բոլորից հեռատես մարդ է, շատ. լալ է իմանում շէրիաթը, անչափ նուրբ կերպով ուսումնասիրել և իւրացբել է Պարսկաստանի վարչական եղանակները ե, որ ամևնագլխաւորն էք մեծ կարոդութիւն է դիզել, որի աո աք խոնարհւում է ամբսղֆ աղ գաբնակութիւնը։ Ինչպէս ասում են՝ սիրւած է Սինացի քըր դական էքլիքհհրից, բայց վարքով բարքովնման է զուտ Պարսկի ֆարսի, անչափ նախանձախնդիր է հայրենիքի անկախ էսթեան, մանաւանգ զարգացման, որոնց պատճառով միշտ ընդհալոել է Պարսկական մեծամեծների հետ♦ որոնք իրենց հաճոյքի, փողի համար միշտ պատրաստ են իրենց ծննդավայրերը աճուրդի դնելու և մատնելու։ Նիգամի-Սալթանէն անձնական շահի սութիւ ընգհաբում է ունեցել Անգլիացիների ղիպլոմացիայի հետ, որի պատճառով նասր-էգին շահի ժամանակ պաշտօնանկ է եղել և երկար ժամանակ անգործ է մնացել։ Այս պարագան երկար մտածութիւնների պատճառ էր դարձել և նա հոգով ու համոզմունքով անգլօ ֆիլ է դարձել շեորհիւ Այդ ընգհարման։ նա յաճախ կրկեում էրէ սլա—իրենց յաբարերութեան մէջ Ռուսները Պարսիկների հետ աչառութեամբ Լբաղարէզ) են վերարերւում, այնինչ Անգ՝ քիացիները անաչառութհամր (բիզաբէզ)»։ Թէև վաղուց նիզտ-մի-Սալթանէհ հաշտւհէ էր Անգլիական դիպլոմացիայի հետ, բայց գպրձեալ, սրան Ատրպատական ի փիշիքար նշանակելու համար, Պարսիկների կենտրոնական վարչութիւնը պար սոս-ւորւած էր Անգլիացիներից յատուկ թոյլտւութիւն խնդրել, իսկ Աթտբէգ-Աղամբ հիւոէին %ուլի խանին մայրաքաղաքից
