Էջ:Իմամաթ.djvu/217

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

սարների ձեռքին

7. Ինկսւաի ունենալով, որ ղահաժառանղը ցանկանա մէ անձումր կաս ավուրել II տրպատ ա կ անր, Պարսիկ մեծամեծներից ոչ որ չէր ղի կան ում յանձն առնել Ատր պա ու ականի կա-ռավարչաթիւնը։ Ոչ ոքի հաճելի չէր% թէ յիսուն հազար թուման վճարել այդ պաշտօնի համար կենտրոնական վար չութեան և թէ ապագան վտտնգել% գւսհաժաո տնգի կամքին հակառակ ր)ւթացք բռնելու, պարտաւորութ եամբ։ Ամբողկ երկու ամիս թափուր էր վիճակը և ղևո յաճախորգ ՛չէր յայտ նւում Այդ պաշտօնի հպմար։ Աթաբէգ-Ազումը, որ ամէն ճիգ թափելով ուզում էր հեռացնել մայրաքաղաքից իւր նենգամիտ և վտանդւսւոր աիւոյեաններին, Այդ պաշտօնը առակա ղրեց նիղամի-Աալթտնէ Հիւսէին-՚Լուլի խտնին։ Ւսկ վերկի նըս չուզենալով ընդհարւել թազտժառանղի հետ, ամէն մէկռցի ղիմեց, ււր ազատւի Այդ կոչումից, բ այց շտհի հրամանը այն• պէս անղառնալի էր, որ թագաժառանգը հեռագրեց ընղու նել և ճտնապարհւևլ ղէպի Ատրպատական։ Այս հեռագրից ապահովւած նիզամի՝ Սա/թանէն, թէև դարձեալ նազ էր անում ընդունելու պաշտօնը, որպէսզի պաշտօնի վճարից% յի սուն հազար թ ումանից աւել ի բան չը պոպկեն նրանից, բայց Թաւրիզսլմ նրա ազէնտները արզէն լուր Վյւարածեցին։ թէ առանց որևէ վճարի աո ակւորկում են նրան փիշիքարիւղաշ տօնը, բայց նա յանձն չի առնում, չի ղիկանամ ընգանել։ Վերկտպէս վաթսուն հազար թուման կանխիկ նւէր յանձնե լով նիզամի-Ստքթանէն՝ Ճանապարհ ը1§կաւ ղէպի Ատրպաաա

կան։

8. նիղամի-Սալթանէ հիւ սէին՝%աւի խանը մի շատ խո

բա միտ, հասկացող, շրկապաար ճանաչելու անչափ ըեղունակ

ե ուշիմ անձնաւորաթիւն է, որ մաքսատան ամենասաորին

14