\
դ ռ տ ո և ռը ո ի թ ի ի ն
263
տակաբաբն է, սշ ոք ղրան չի կարող ստիպել և դատարան տա-նել, պաաասխանատւութեան ենթարկել։ Գատարւրլլ անճարացած՝, պատասխանասււի հովանաւորին պիտի ղիմէ և խնդբէ, որ պատասխանատւին ուղարկէ այս ինչ օրը, այս ինչ ժամին դատարան։ Եթէ հովտնաւորողը զօրեղ անձնաւորութիւն է, իսկ դանկատաւորը տկար, ան հնարինրան է, մի երկու տտրւան ընթացքում հաղիւ հնար գտնւի, պատասխանատւին տաեան քաշել, այն էյ պէտք է. որ կորցնէ դւսն կա ար։ Իսկ եթէ դանկւստաւ որը ուժեղ է, հովանաւորողը իւր յատուկ պաշտօնականի հետ ուղարկում է պատասխանատւին ատեան, նտխապէս խօււք առնելով դատաւորից, որ րոնութեան, ծեծի, տանկանքի կամը ան տ ար կութեան չպիտի ենթարկւի իւր սպասաւորը։ Գտտի ընթ ացքում պատասխանատուն լսում է և նրան փոխարինում է հովանաւորողի ներկայացուցիչը, որը առանձին յանձն արար ականով խնդրւած է դատաւորից, թ»յ լա արել պաշտպանելու պատասխանատւին և օգնել, որ արդարանա հովանաւորև ալը։ Յաճախ այս հովան ւս լոր ողը մի քանի զօրեղագոյն բարեկամներից էլ յանձնտրտրականներ է ստանում և ուղարկում ղատա լորին, որ պաշտպտնէ հովանա-ւորւածի շահերը։ Այս յանձնարարտկանները այնքան սովսրական են, որ ոչ ոք տմօթ չի համարում ՜պաշտպանել յան ցաւորին, ոճրագործին, ղողին և պարտքը ա բացողին, այլ թ ախ անձում են աներեսաբար, որ անպատճառ օդնեն նրանց, որ չվճարեն պարտքերը, կամ աղատւին արժանի պատուհտո ներից։ Գաաաւորբ կաշկանդւած չգիտէ ինչպէս վար լի Այդ-պիսիների հետ, կամ ի՜նչ ընթացք տա գործին։ նա ղրկսռմ է ոչ միայն իւր եկամոլտից, այլ պատւից էլ և գործր մընամ է տարիներով սւոանց վճռխ Դեռ շատ հովանաւորող պահանկում են, որ ղանկատաւորբ ուղաբկւի իրենց տտետնը^
