Jump to content

Էջ:Իմամաթ.djvu/289

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Ոիւլքը մի կու մու ել էր V ալմաստի Սէրփէբէստի իշխանութեան տակ ապրող Գանձակհցի թարբերի խն ղրին, սրի ֆարրաշները կողոպաել էին Գանձակեցիների Լոուսահպատակ) տունր։ Որպէսղի ընդմիշտ նահանգապե տներին չէգոքացնի, Ատր։դատականի ք արդու դուրը միացաւ կօն սալի հետ, պնդեց և 2—3 հաղաբ թուման փող առաւ հակի-Սաադ իւլ-Մ իլլքից յօդսլա Գանձակեցիների, որով քարդուղաբը իւր իշխանութեան ղհրակշո աթիւեր ցօյց տւեց Ատրպատականի բո(ո՜ր պաշտօնեա ներին, որից սկսան ակնած ել և հեռու փախչեր

30. Որքան գործ որ մտնի քարդուղարի. կամ ոէրփէրէո տի ղիւանատունր, քառասուն անդամ աւելի գործ է ընկնում փիշիքարի և նահանդապե տների ճանկը, քանի որ ներքին միլ ո լի մանն երի. գործ հրին քարդուղարները միջամտելու արտօնաթիւն չունին։ Փիշիքարի և նահանգապե աների դիւտ նատուն մտած գործերից 90 տոկոսբ կտրածական խնդիր է, մնացհալը քրէական և սն անկաթ հան։ Քրէական գործ երբ բոլորն էլ վճռահասոոմ են նահպնղապհ տները և փ1,ւ1,^ա1,է իրենց հայեցոգութեամբ, պատիժները անգութ .հն, տուգանքները անսահման։ Ինչպէս փիշիքարը, նոյնպէս նահանգսւ պետները լիագօր են չարագործներին կախելու, թնգան օթի բերան գնելու, մորթելոլ, գնդականար անելու կամ ան գ ա -մահատութեան ենթարկելու, դատապարսոածի ինչքը դրա լելով։ Պէտք է խոստովանած, որ իրենց իշխանութիւնը չւս.րաչտր չեն գործադրում աղմինիստրատոբհհբը, սոելի ձրւլ աում են կոգսպտել չարագսբծի ընտանիքին, ադգականներին, փրկա\քով մաելան պատժից աղատել նրան։ Պատիժների չափբ, սահմանր, տեսակը որոշ օրէնքներով չի սահմանւած, կախում ունի նահանգապետի կամ փիշիքարի կամքից։ Թէհ սրանք պատիժը գոբծտգրելուց առաջ երբեմն դիմում են շէ

■հ՛