Էջ:Իմամաթ.djvu/293

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

7/հրիւյ շատերը, սկսած միւկթ էհիդներից, խաւանից մինչև վերկին սարրաֆն ու վաճառականը անեաւատ են, նրանք մըխ աում են ամէն ռըրութիւնը և կատարում են ծ՜իսական սւղօթք՛ ները, իսլամական ծիսակատարութիւնները լոկ ձևի կամ քարկոծելուց աղա ա մնալու համար է։ Աւք էն կալւած՜ ատ էր աչքի առաջ ունենալով իւր կատարած յափշսէակութիւնները, չի կարող հաստատ համոզւած լինել, որ ձեռքում գտնւած՝ (թէսսաբուֆ) կալւածները իր անձեռնմխելի սե փականութիւնն է։ Որեէ յափշտակողի ձեռքից մի յ անկար ծակ ան հրամանով, կամ կառավարչական վճռով քաշում, խլում են գիւղը, յանձնամ են մի ուրիշին; Այս պատճառ ով կալւած ատ էրը ղի շեր ցերեկ աշխատում է անխզելի կապերով միանալ իւր հովանաւորի հետ և ոիրաշահել նահանղտպետ-դատաւորին, կամ միւկթէհիդին, որպէսզի չվտանղէ իւր կարողութքոնը։ Միայն կառ ավարութիւնը և միւկթէհիդները չեն Ապառնում կալւածատիրոկ, ղեռ մինչև անգամ որեէ ըմբոստ խան րէղ, որ ապստամբել է իշխանութեան դէմ, չի հպատակւամ կաոտվարութ եան, ինչպէս %արաղաղի Րտհիմ-խանը։ Մու ղանցի Իոսրով-քսանը, մտնում է որևէ ղիւ ղ և ի լրացնում է կալւածքը, տասը, քսան տաբի չի զարս ղալիս այսպիսի յափշտակութիւնից։ Պարսկական զօրավար Vիւլէյման խանը անցեալ զարում վաթսուն տարի Աֆշարի զօրքերի հրաման ա՝ կալութիւնը ի լրացնելով, րռնութեամբ յափշտակեց մօտ հարիւր ղիւ֊ղ* "Բ՚՚նօՒՅ ^հ ծա գոյն մասը «Վաղֆներ» էին, որոնց ժտռանղները մինշև այսօր բողոքները շարունակում են Սիլ լէյման խանի մառանղների դէմ։ ծարածների հաոոյթը կրոնում են Սիւլէյման խանի թոռները, իսկ հկվլտղի-Վագֆքւ» միւ -թ էվէլի ոէիղները իրաւադուրկ չափչվաւմ են դատաւորների ղսն և րր, ար ղ ար ութիւնն են ոը ոն ում։