Jump to content

Էջ:Իմամաթ.djvu/294

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

3«. Իրանում ոչ մի վճիռ չի կարհյի վերնական համարել, եթէ հիմնւած է որեէ սխալանքի վրա, նրա դէմ կարե լր է բողոքել աասր, քսան, յիսուն տարի յետո, երբ պարղւի սխալանքը, և ստիպել դաատուրներին նորից քննեք ու վճռել։ Ամէն մի նահանգապետ-դատաւոր լիազօր է իւր նախորդի վճիռները նորից քննելու, եթէ այդ պահանկում է կողմերից որևէ մէկը, բեկանելու և փոխելու, եթէ դրական փւսսա ներկայանա։ Այնպէս որ% մի դատաւորի վճռածը երկրսրղը բեկում է, երրորդը նորից վաւհրացնում, հսրորդր հիմքից վավախում է և շարունակաբար։ Բւսւական է ոբ դատաւորը դանկաա ստանա, նա պաաասխանսոուին պարաաւոր է կանչել, կողմերի թղթերն ու քսակները քննել, խուղարկելև հնար մտածել միջից օդուա դուրս բերելու: Տկէռբի, անփողի բողոքը մխիթարական խօսքերից, օդային յոյսեբիւյ աւելի բալարար ու -թիւն չի կարող ստանալ, բայց նա միԳոց է դատաւորի ձեռքում ճնշելու յափշտակողին և թեթ ևացնելու նրա ղրպան ները։ Քսան երեսուն սոսրի շարունակաբար յափշտակւած դիպերի եկամուտները անվերկ բողոքների առաջն առնելու համար վճարւում են դատաւորներին, մինչև իսպառ յուսահատւում, կործանւում և անհետանում են գանկատաւորները։

34. (նմեէխեբր ոչ միայն յաւիշտակում են թայլերի կար սսծները, այլ խիղճը այնպէս է թռել խանի, սարրաֆի ու վաճառականի սրտից, որ ղրկում են նոյնպէս հարազատ եղբայրներին, քպրերին, մայրերի)ւ, հօրեղբօր զաւակներին և թոռներին, այնպէս որ՝ ոյմը չավաղը, զօրութեան վրա վըստահացողը, հովանաւորից սւպահովածը անխնա ղրկում է նսլնպէս մերձաւորին, ինչպէս կողոպտում է դրացուն և օտարականին. Չունևորութեան աանկանքների սոսկալի ներդսր ծութիւնիղ մոլւմոյէաւյււղները, հարազատների մեվէե՜հայսլ