գ ռ տ ո ղ ռը ո ն թ ի ի ն
թի Լեներից թ տկարթւածները, հայրենի ժսւո անգութիւնից ղրկւածները գնում, մանում են ամենազօրեղ միւկթ կհիղի հովանու, տակ-ապասսանխ Տաոնեակ տարով յումառ կուից խոցոաւած-վիբաւորւածները, յուսահատ-րնկճւածները անվերկ թախանձանքներով վերկապէս կարողանամ են ղիկել աալ միւկթ կհիղներին պաշասլան հանդիսանալ իրենց արղ ար գունկատին։ ՄիւԳթկհիդը քննում է գործը, փաոտերը, դոկումկնաները, ուսումնասիրում կ խնդիրը, պատրաստում է կարևոր վկայականները,րանակցութեան մկԳ է մտնում նսւ հանդապետի, կամ կառավարչապետի հետ, և ամա ձայն ութ իւ նը, կապակցութիւնը կայացնում կ, և երբ պատեհ առիթը հասնում կ, ստիպում կ յուսակաուր ապաստանողին իւր ան ւունը փոխանցել վիճելի կայքը, կամ բաժինը։ Հիրաւոր գան կաաաւորը այր լա ծ սրտով, ապագային իրեն իսպառ սպաո նացոդ վտանգն անգամ նախատեսած, գոնկ վրկժը լուծելու տենչււվ, կնքում կ վաճառման , պայմանագիրը, վաւերացնել է սալիս ուրիշ կղերականի և միւԳթկհիդր իր սպասաւոր սկիգներին ու ձիաւորներին ուղարկում կ վիճելի կալւածքը գրաւելու։ Արանք գրտլում են ոչ միայն վիճելի կայքի պա հանկւած Սասը, այլ տիրում են տմրողկապէս։ Այս դԿպքԱ համոզում կ րոնաւոր յսսիշտակիչին, որ նա մեձաւոր իշխա նութիւնից պիտի յոյոր կարկ, քանի որ միւկթկհիղը առանց կանխաւոր ներքին համաձայնութեան չկը յանդգնիլ այդ խիստ միջոցին դիմելու: Եթկրարձրադոյն իշխանութիւնից, կամ հովանաւորից օգնութեան յոյոր կտրում կ, նա անձամբ դիմում կ միւկթկհիդի դուսը, նախատւում, երբեմն թակւում կլ կ և ապա հաշտաթիւնը կայանում կ. վերադարձնելով անիրալի իւրաւյրածը։ Այսպէսով կալւածքը դուրս կ դալիս արկի ճիրանից, ընկԱում կ վաղրի ճանկը։
