իմամ հդհթին յայտնսողէո չի որոշեք իմամի հոգու լւ՝1"*՝կան ան&էոոորպո թ ինը, "րպ՝Կ»դի մրցման մղի տոայ» ինիիերը, անշփհասհրԽերը, արղարաէբէր&ւհրր, ժ ւէղովրդա սէրները և գքսւ* նականները, այլ թ ոյլ է տւել, սր շքաձերն իքենր իրենը տ էէոգհ դւաաւդ՚ոոթինով հ4ոտւԽհն նրսՒհ, որի մէհ կնկատեն կա1աարեքէոքՒիւնը։ ^էտջ է նկսոոի առնել, որ շի-ակոձէ աոոոա ծպրո&ոթ&ամր, մԽրգու կս>մըր սպատ է աոեգծ ւա& և թոդ)ււ«^. Փթհհահփւրհև իր դատոգւսթեամբ է չաթն ուրարին որոշեքո* և նրանց հետ՛ևել ու. նաիւասահմանա թիձից կան շնորհւտ& ընդ ունակ ութեան և արժանաէորութեան համ^ք' ւԱպս։ (հոտի ամէն հի շիա֊իոնօոոշարի միւսլիմա/ն խր հայեսՒֆչով այդպիսի կատարելատիպ իւլէմաներից մէկի վրա նկաէոհֆով, նքան է ընդո&ում Ծէհթիի հոգու րնակարտն, քղթքլ դոյանում է իէքէ ւէիւքթէհիդր* պատճառով Փէշէդ
Աքիում, Քէրթսղայում, նէֆէֆում, Իորսաանքւ Մէչէդում, ք*հհրանք Իփֆահոսն, Թկպ.րիլ և "լւփէ աեդե-ր հար իրա լոր միջ" թհԳիլնջըի կսհհ, յգէ&հ իրձնց միւրֆղների (ան&ւէրների) հփժոդամով հՐէհթիի հոդա րնակարքւ&ննրն են, տիրում են ժողովրդին, դատոէմ են ապգարնակաթիւնը, պաշտպանում (հէքամի չէքքաթը * կ ասավալաւմ ոպդարծակոլթիւնը* Այյսպէս է հղել Փ՚էԳթիի աներնօքթանսղոէէք մինշե մեր արերը։
ԱԺէն մի*շիս դԽահաս գիանակօ&, որը ի*ր կանղխաո տուրան դնում է ժողովրդի առաջ, որպէս պատրաստակամ նրա վարչութեան հ»զած աթինը յ ան՛ձն տ՛ան եք ու, նա քարոզում է իւր տև ռսէթ ինները, հրատարակում և ցրւում է քք**՛ շի-ր* *րով իր գորգ ամմուն աստիճանը 4ը տրոյական տ4աա* կէտր, շէրիաթի ր*ղյատրոէթի&ը 4 ժողովրդի պարօոսկանոէթինը ցոյք է տաքիս հա լպ*ոադեա քներին։ Իրանի և Թուրս*նի քաղաքների, ակմւքների և գիէդերի տխո*նղները հկրմնա֊
