Jump to content

Էջ:Իմամաթ.djvu/47

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

V

ւ* ա ՚լ իսթ

Ահա տարին մօտենում է, ինչ մեր հարևան չիւս-թարջերը մեղ հետ համբուրւում, հաշտւում և իրենց սուրբ .^|ւ՝ դուրանի վրա նրդւում և դարձեալ ղրժոէմ են։ Գիտական աշխարհին, քննող և հետամտող հևւսարակութեան անչափ ան բացատրեքի է մնում, թէ ինչ պատճառով Այդ մուրղիկ Այդ՝ ջան ղիւրաթետմբ դրժում են իրենց երդամր և ոտնատակ են տալիս այն խոստումների որոնք արել էին իրենց սրրաղ-նագոյն գրքի դուրանի աո սւ9 ՚

Շյո հարցը մառամր շսշափել է մեր և օտար մամուլը, որի որոշ եղրակացութ հաս չհասնեւը ինձ ստիպեց մի քանի տողով բացատրեք և պարղել րնթ երգողներին իրերի ճշմար աութիւնը՝.

Ենչպէս մենք հարևաններս, նոյնպէս եւը ոպա ցիները, շատ փորձերով համոզւած են, սր շիաթուրքերը ՛չեն կարող անկեղծ՛ յաբարերութեան մէջ մտնել ոչ՝ շիաների հետ* հւսա շատ դէպքևրը ապացուցեք են շիաների նենղամաութ իւեր, խարգախութիւնը և կեղծ իքը, որը նիլթ է տւել հաջի-Թա բաների արկածների նկարտդրութեան Եւրոպայում, որոնց համար պարսիկ բառը համանիշ է դարձել—կ եղծ ա լոր եւ նենզ բառերին։ Այն հին պարսիկները, որոնք պարծենում