1Լ 1>Ա|*Ի
1. Ինչպէս Իսլամի քււբզապևտութեան սկզբնական շրջտ նում, Մահմէդի մահից ւենմի^ապէս յեա<ւ, կաղմակերպահց (էիու աղանդը զրադաշտական կբօ)փ սերս լնդի ձեռքով, ոլւն այնքան ն սր ան որ ազանդների ծագման պատճառ դարձաւ. ինչպէս Ղարսիկի վառ և րևակայութիւնը իսլամի օրէնսդրին, սրա արիմեսւկից՝ Ալիին ՝ե սրանից սհրուած տասներկու յա ֆորգներին դքււցաւլհսոյբեց Աքէմէնեան Ալդակունի և Սա սան՛) ան թ ագաւորներ ի նման և այդ սերունդը գերբնականի հեա յ արարերութեան մէհ դնելով՝ մի ֆանտաստիկական գիւցարանութ՚իւն յփրինեց, սրանց ծագումր ն ա խսաա և ման ա կ ան հրից ■արատ-դր՝սւի(ր դաւանե֊ցրեց, միենոյն բանը դարէդար շարուեԽկհ-ցին քւօւոն և րև ակ այ ութիւններով յափշտակուած ա կրսւկիւղւ-ղիքր»—սարել, զաւակները», որոնք հա զա րու լոր կհրպարանա փոիւութ՜իէնձւհրով րնգարձակեցի)ւ, բազմացրին և տարածեցին այն ա^կթիւ աղանղները, որոնք ներկայիս զոյոլթիւն ու՝ նին ամրոդֆ Պարսկաստանում։ Եթէ ամէն մի պարսիկ անհատ, որպէս մի հիւլե այն գերբնականության, որին դալանում ու պասէկանում է, իւր մտաւոր աշխ ար հով չի կազմում մի ինլրնուրոյն աղանդ, դոն է սոէէն մի գրագէյո, ս՚մէն մի
