ղովբգի հասկացող, ապահով դասակարգը հէօհաթ ին էր յա ռ ած, միլս կղերը նախանձից անվերԳ բողոքներ էին ուղարկում ուրքունիբ, պահտնեում էին սանձել նորաղանդներին։ Երկու անդամ հէօհաթ ը ԹէհրաՆ կանչւեցաւ, որտեղ նա ան-երկիւղ պաշտպանն ց իւր դաւանանքը և վերջին սձւգամ բանտից փախաւ ծննդավայրը, Մէհմէդ-հահի մեռնելուց յետո, երբ ժառանգը դեռ չէր հասել մայրաքաղաք։ Բայց Մ աղան-դարանիք Նէյրիգի կռիւների պատճառով տարբեր ընթացք ստացաւ Բաբիների հալածանքը։ Մինչ այս% Բաբի քաբողու• թիւնը, Շէյխի շարունակութիւնը կամ՝ մի նոր աղանդի յաւե լումը համարելով, կառավարութիւնը այնքան էլ նշանակութիւն չէր տալիս<ք բայց երբ նկատւեց, որ ա ղ ան ղ աւ որն և բը հիմնովին ուղում են փոփոխել երկրի կաղմը, կարգերը, որոնց ապ՛ակցում էին *Թտնղիմաթ ի» երազողները, կենտրոնական վյաբչաթիւնը տակտիկան հիմնովին փոխեց։
18. 18օ0 թ լականի մայիսին հէնեանի կառավարիչ Ամիր Ասլան խտնր մունետիկով հրաման արձակեց, որ Միւթէշէբիները հռկէհն Բաբիներից, որով քաղաքը երկու մասի բաժան ւեց., դետի մի. կողմը հառսքւեցան հիանեբր, մի լսում՚՝ Բաբիները։ Մսսկաքի էր ճգնաժամը, հայրը որդսւց3 քոյբը եգ Բ°րից> եղրայլպլ եղբորից, կինը* մարդուց, աղջիկը ծնողներից. բաժանւում և իրար հակառակ զինւուժ էին։ Երբ թշնա մական դիրք բռնեց կառավարիչը, Բաբիները մտան իրենց թաղին կից սոերակ «Ալի-Մարգտն-խանի» րեբղը* ի ս կոյն ՜կորոգեցին, ամրացրին, փոքրիկ մարտկոցներ շինեցին կառավարչական ոյժին դիմտղբելու համար։ Այստեղ էլ շիա միւջթէհիդները «&հաղ» հրատարակեցին, այնպէս որ ամբոխն էլ միացած ղօբքին մարտնչա մ էր իւր եղբայր֊քոյր Բաբիների դէմէ Թէև զօրքն ու ղօբտկանները անվերջ բողո
