յարձակման ժամանակ, նոթան գնդականար արին։
19. Թէև կաս ավարութիւնը հետղհետէ զօրքի թիւը հասցրեց երեսուն հազարի, տասնը իննը թնդանօթով, բայց արիաբաբ մարտնչող Բաբիները ւսնխնտ նրանց կոտորում և ցրլում էին։ Բազմաթիւ %արաղաղցի և Աֆշաբ ձի աւո բներն անգամ երես էին շուռ տայիս, փախչում Բաբիների յուստհա-տա կան կռիւներից\ Եօթբ-ութշ ամսի կո֊իւը վերջապէս սպառեց Բաբիների ոյժը, որո՛նց թիւը 1800 հոգիից աւելիչէր, իսկ ղրանց կիսից տւելին էլ արզէն ջահութեամբ ընկել էր, ահաւոր ղսհ տանելով հակադ ակորդներից։ Իսկ երբ մի ռում բից վիրտւորւեց, մեռաւ հէօհաթր, բաբիներին տիրեց յու սահատութիւնը: հէնեանի կառավարիչը և զօրքի հրամանատարը %ուրանի վրա երդւեցան, կնքեցին և ուղարկեցին Բաբիներին,, հալատացնելով որ կառավարութեան նպատակը հէօհաթին կալանաւորելն էր, ժոզովրզի հետ գործ չունի: նրանք երդումով խոստացան, որ ժողովրդին, մարտնչողներին ոչ մի վնաս չեն հասցնի, եթէ անձնատուր լինեն և զէնքերբ յ անձնեն։ Թէև Բաբիները համոզւած էին, որ շիաները չէին յարղելու իրենց երդումր, բայց անվերջ անձրևների նեղութիւնը, վեբահաս ձմեռւա ցուրտը, մթերքի սպառումը, մանուկների մրմունջները նրանց ղլորեցին իրենց թշնա մոլ զիրկը, որն անխնա կոտորել տւեց այրերին, յափշտակեցին գոյ քի մնացորդը, մինչև անգամ տների ծած՛կը քանդեցին, տարան, մանու1ր։եբին ոաքերի տակ տրորեցին, ծծկերներին սրերի ցցեցին, մանկահաս աղջիկներին, տղաներին, կիներին գերեցին, զարհուրելի տանջանքների ենթարկելուց յետո, որբերին, այրիներին և անսլէտքներին վարեցին հիբազ։ Միւհ թէհիդի տանը ապաստանած հաբիւրաւոր մանկահաս աղջիկներին, կիներին ղարհոէրեւի տանջանքների մաանելուց, հա