Այնպէս սարսափ էր սփռել, այնպիսի ակնածութիւն ունէին պարսիկները Բաբի մասին, որ ոչ ոք չյանզդնևց Շէյխ-Իւլ Ի սլա մի աթակցել, կառավարչական պաշտօնակալներն էլ սարսափած նրան ետ ուղարկեցին Չէհրիք։
22. Բաբի հռչակն այնպէս էր տուրածւած ամբոխի մէթ, ամբողթ Պարսկաստանում նրա մասին այնպիսի առասպելական պատմութիւններ էր աարածւած, ժողովուրդը այնպիսի հաւաաքով էր դիմում և վեբարերւում. որ մարդ ղժւար թէ կարողանա հաւատալ, եթէ աչքով չտեսնի և ականթով չլսէ ժողովրդից ղրանց մանրամաոնութիւնները։ Թէև կենտրոնական վարչութեան կարգաղրութևան համաձայն Սէիդ-Ալի Մէհմէգին ծպտեալ բերին Իսֆահանից Թաւրիզ֊Մաքու. բայց ամէն տեղ ժողովուրդը նրան ընդասաթ էր դուրս դա լիս , հիւանղներ էին բերում, որ բուժէ, ցաւագարհերի համար աղօթք էին խնդբում և ամէն մարդ կարողացածի չավավ աշխատում էր նրան հաճելի դառնալ։ Ոմանք ուտելիք էին բերում, ուրիշը խմելիք, հագնելիք և բոլորն էլ թանում էին նրան .տանող պաշտոնակալներին դրաւել, որ արժանաւոր յարգանքով նրան հարցնեն աքսորավայրը։ Քանի քանի անգամ աշխատեցան նրան յափշտակել, պաշտօնե աների ձեռքից ազատել, բայց նա չյօժարեց դի մա դրել իշխան ութ եան, որը նրան տանթանքի էր մա անել՝. Դեռ մինչև այսար Զօրս գիւղում, Մաքսւի մօտերքը, շիշերի մէջ պահում են Բաբի երեսը լւացած թուրը, որը որպէս «հրաշալիդեզ» տալիս են վտանդաւոր հիւտնղներին կաթիւներով։ Տան գանձը9 անդրանիկներին այնքան խնամքով չեն պահում, ինչպէս Այդ շիշերի թուրն են պահում, որը տրւում է ամենակարևոր դէպ քերում մի մի կաթիլ* Խոյի մօտերից անցած ժամանակ Բաբին դիմաւորեց մի թշւառ հայր, խնդրելով որ իր մինուճար
