հի լա՜ն դ աղհկան փրկէ։ Բաբը խղճալով ծերունի հօրը աղօ թետ և աղբերակից մի ղալաթ հուր վերցնելով կէսը խմեց, կէսն էլ տւեց հօրը, որ տանի աղջկան ասելով.—Ես խնդրեցի ամենագթահից, որ օդն է քո տղհկան, տար այս հուբըք թող խմէ ու վեր կենա* հաւաաացնում են, որ աղջիկը գա* ւաթի հուրը խմել և ոտքի է ելել անկողնից։ Այսպիսի ան՜ թիլ դէպքեր են պատմում, բայց սրանց քաբոզութիւնը թէ բաբից և թէ Բէհայից խսաիւ արղերած լինելով բաբիներին, չի կարելի ամբողհութեամբ հաւաքեր Իոյի հիւհթէհիդի՝ Մոլլ ա-Իսքէնղէրի աղջիկը թոքախտով վարակած մահւտն տնկալն ում տառապած ժամանակը, կողմնակի ճանապարհով ղիմում են բերդի բանտտրկեալին՝ Բաբին և խնդրում, որ ա աղօթէ ն մի նշան տա տղհկան փրկելու։ Կալանաւորը աղօ թում է և ուրիշ բան չունենալով՝ սւոսխչիճբ (ղտակ) տալիս է, որ ղնեն աղհկա գլխին։ Աղհիկբ առողհանում է, կտղդուբ ւում և ղրանից յետո երեսուն երկու տարի ապրելով դառնում է ^աբի եռանդուն քարոզիչը իւր սեոի շրհանում։ Մինչ այսօր որպէս մի նշանաւոր ((հրաշալիք» պահւամ է Այդ ղը* սակը և գրւում է ծանր հիւանդներին: Չէհրիք եղած ժամանակ, խաներից չորս և պի որոշում են հետի գնալ *հաղբա-թի4 ահարին» (քբդերը այսպէս էին կանչում Բաբին), տեսնելու և ճանապարհ են ընկնում* Ջորս-հինգ փարսախ ճանտ ւզարհ կտրելու վարժւած չլինելով, իննում են մի քարվան• սարա հանգստանալու; Այստեղ նրանք խօսում են, թէ այդքան յոդեածութիւնից յետո, ինչպէս կարող են մնացեալ 3 փարսախ ճանապարհը շարանակել-հասնել Ձէհրիք Մինչև նրանք թէյերը խմելը, երեք քուրդ են գալիս և չորս ձի բե բելով ներկայացնում են ուխտաւորներին և առում են.— ձհաղբաթը—Օահաբը» ղրկեց ձեղ, ասաց։ որ դուք հէլբէթ չէք
