լա տակ ան սենեկապանը համարձակ խոստովանեց իւր գաւանանքը, հերոսաբար արհամարհեց դահիճների սպառնալիքր, ծաղբեց րոնութեան ոյմը, հակաս ակորդների ղօըութիւնբ, աո արկեց, թէ ոչ ոք իր աւունք չունի բռնանալու իւր հոգեկան ղդաւյումների, կբօնական հայհայների դէմ, նրան մեր-կացրին, ձաղկեցին, մրոտեցին ամբոդհ մարմինը, ծակոսւե ցին խշտիկներով մկանները, ծակերի մէհ մոմեր խրեցին ս վառեցին, իշի վրայ նստեցրած Թէհրանի փողոցներում մանած եցինք մունետիկով և գահուլ֊զուրնայովէ Այս հր էշային տանջանքներին մատնուած հաջի Սիւլէյման խանը առանց հառաչելուք առանց տրտնգալու, առանց վհատելու, սսոկա լու առաք էր գնում, երբեմն երբեմն իշիցցած գալով, մար մ -նից վար թափուած մոմերը կրկին խրում էր մսի մէհ արիւնժեռ վէբքեբամք պարելով, ցատկռտելով անցնում հրապարակները հաբսանեկան թադւորի նման հրճուտնքով ու բերկրալի։ ԱմբողԳ Թէհրանը փոզոցները դուրս թ ափու ա& դիտում էր տեսարանը, մարդիկ չէին ըմբռնում, թէ (Ուչն էր <ւտիպում հահի-Սիւլէման֊խանին արհամարհե լ փաոքը, հա րստութիւնը, կարողութիւնը, աստիճանը, դիրքր» թոշակը, ընտանիքը և զաւակներբ, և յանձն առնել այս զարհուրելի կսկիծներն ու մորմոքները3 մի ինչ որ նոր վարդապետի զառանցանքների համար։ Հերֆապէս հւսհի-Սիւլէյման խւսնը ինքը համարձակ պարղհց իւր թ ները, Արունքները դահիճներին, որոնք անզութ սպունգների նման մաս մաո կտրտեցին-թ ա փեցին նրա անգամները և ապա կարտեցին գլուխը…։
հահի-Սուլէյման-խանի ընթ ացբը օրինակելի դւորձաւ Բաբիներին, որոնք աւելի անվեհեր անձնատուր էին լինում դա դափարի կռուին։
Այս տխուր օրերին շահի յատակ հրամանով գւոհիճները
