Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/131

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


1 Տեսք անկանիլ լերանց անտառաց,
Անչափ հեռաստան թագետւ ի պահ մի,
Ի թևս մտաց ի ծով երազի,
Օդախաղ, դիւրասահ
Վերճեմեալ յայն աշխարհ
Ուր սիրտ իմ ձգի յանուրջս անմոռաց.
Ի խումբս ձեր մտեալ ընկերք մանկութեանս
Սխրալիք հոգւոյս զուարթանամ ընդ ձեզ,
Զմայլիմ ցաւագնեալն ընդ քաղցը ձեր տես,
10 Անդ այգի բուրաստան
Վարդագեղ ծառաստան,
Որովք մխիթար լինիք տխրութեանս,
Ծովածոց բացեալ զլանջս մայրենի,
Գրկես զիս շերմին, զանբախտ նաւաբեկս,
Լսես զիմ հառաչ, առնուս զիմ հեկեկ.
Մայր իմ քաղցր գորովալից
Պսակ հոգւոյս ցաւալից
Դու միայն դադար ինձ յայսր կենի,
Արտասուք, շրթունք, այտք թերթերը աչաց,
20 Մի մարմին դարձեալ, կապեն զերկոքինս,
Խոստմունք, ուխտադրութիւնք ի լեզուս մեռանին։
Մինչ խլեալ սթափիմ
Յանկողին իմ զարթեալ.
Ուր լսեմ դեռ զձայն համբուրիդ խզմանդ.
Մի դառնայր ի լոյս գիշեր բարերար,
Ես զիմ արեգակ աստ միայն գտանեմ.
Յապաղեաց առ իս, լեր ինձ շնորհադեմ
Տուր ի քեզ տեսանել
Զսիրելիս անարգել,