Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/269

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ԱՍՊԵՏ ՏԱԳԵՆԲՈԻՐԳՈՅ
Ի ՇԻԼԼԵՐԷ ԹԱՐԳՄԱՆԵԱԼ



1 «Այս սիրտ ամբիծ տայ ձեզ նուէր,
«Ո՞վ քաջդ ասպետ զսուրբ սէրն քեռ,
«Ջայլ իմն սէր մի՛ պահանջեր,
«Զի այս տայ ինձ վիշտ անձնամեռ.
«Հանգիստ զձեզ խնդրեմ երևիլ,
«Հանգիստ գնալ զձեզ տեսանել.
«Ձերին աչաց դառն կաթիլ.
«Ո՛չ կարեմ ես անձին տանել».

Իսկ նա զայս գոյմ ցաւոց լսէ,
10 Զինքն անջատէ դառնակսկիծ,
Գրկեալ զնա ուժգին սեղմէ,
Հեծեալ ի ձին տարտամալից
Եւ զայս համբալ առ իւրսն յղէ
Ի Շվեցարիայ իւր հայրենի
Երթալ ի սուրբ շիրիմն ուխտ է
Ածեալ զլանջովք ղնշան խաչի։

Գործք մեծամեծք անդ երևին
Ի ձեռն հզօր՝ հսկային քաջ,
Անդ սաղաւարտք նորա ճոճին,
20 Ի կարծրագունդս թշնամեաց,
Ուր և անուն Տագբուրդացւոց
Զմուսուրմանս մաշեալ ցնորէ
Բայց նորայն սիրտ յայսմ ցաւոց
Ո՛չ ողջանայ, ո՛չ դադարէ։

Իբրև զամ մի տարաւ նա զայս,
Տանել կրկեն ո՛չ հանդուրժէ
Հանգչիլ բնաւ, ո՛չ կարէ այլևս
Առ այս յիւրոցն զինքն անջատէ
Եղերս Եօփէ գնալ տեսեալ
30 Ուր առազաստք փայփայէին.
Նաւէ գաղտուկ յիւր սիրեցեալ
Յաշխարհ՝ ուր շունչք իւր տանէին։