Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/19
ՍԱ ՇԱՌԻՆ ՊԵՍ
Ծառ մը ահա կանաչա գես,
Որ առանձին որ միս մինակ
Երկինքին դեմ սա անապակ
Բարձրացեր է երդի մը պես։
Կուրծք է տվեր ձմռան ձյունին
Ու բուքերու ապերասան,
Ու բռնկեր անեզրական
Խենթությամբր գարնանային,
Որ կատարին իր հովերեր
Արագիլներ իջնեն թափառ,
Ու շուքին տակ իր կենարար
Հովիվն ածե սիրո երդեր։
Երգիչ գուն ալ այս ձառին պես
Հողմերու դեմ ժամ ան ա կին
Կրնաս կ ուրծք տալ ու տակավին
Երջանկության դառնալ հանդես…
|
|
