Jump to content

Էջ:Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/30

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ու տես, հիմա,
Նոյեմբերյան ցնծատոնիդ,
Վիշտի երգիչ, մրրկածին Սիամանթոն,
Վարուժանը հստակ ու մեծ,
Կերգեն անզուսպ
Խնդությունը մեր ծագեծադ։
Կերգեն այնպես,
Որ Վանատուրն անգամ ապշած
Հին դարերեն մեզի նայի,
Մեր արտերուն նայի հարբած,
Ուր արյան տեղ ջրանցքներ կան,
Ուր մանուկին միտքը անգամ
Ճառագայթ է անհունն ի վեր…

Երկիր, երկիր,
Մենք մեկ միլիոն նահատակներ,
Ու մեկ միլիոն վերընձյուղած վտարանդի,
Նոյեմբերյան երթիդ ի տես
Ամբողջ ձայնով,
Կըսենք ողջո՜ւյն, ողջո՜ւյն քեզի։