Բինգյոլի ջուրեր,
Ձեզի պես զուլալ
Այնքան ջուրեր կան
Աշխարհի վրա,
Բայց անրջանքով՝
Բոկոտն ու զվարթ
Ես հազար անգամ
Եկած ձեր ափին
Ջեր հայելին
Դիտած եմ արփին
Աստղեր ու լուսին։
Ու իմ հոգիիս
Անմար կարոտի
Կրակները բլուր
Հանձներ եմ ձեզի,
Սեղմով զովացեր,
Բինգյոլի ջուրեր։
Բայց այսօր ալ դեռ
Կարոտ մը անմեռ
Իջեր է սիրտիս
Ջերդ աստղոտ գիշեր։
— Ըլլալ ձեր ափին
նսխահայրերուս
Հետքերով քալել։
