Մայր, կարոտիս ծովերուն
Թող ալիքները հասնին
Գեթ ծամերուդ սպիտակ։
Ու րոպեի մը համար
Գան օրերը կյանքով լի,
Ապրիս խաբկանքը գարնան։
Ու ես դառնամ երբեմնի
Չար ու բարի ա-յն տզան
Ու գամ նստիլ ծունկերուդք
Մայր, համբույրիդ ծարավեն
Անջուր ծաղիկը ինչպես
Պիտ օրեօր ես թոշնիմ։
Մայր է չմեռած թող հասնիմ
Գեթ սպիտակ ծամերուդ…
Բ.
Մայր, անհաշիվ դուն հատնում
Զավակներուդ ճամփուն վրա,
Չիրագործված իղձերու
