Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ԱՏԵԼՈՒԹՅՈՒՆ
Արաբ հայրենասերներուն
Ես ըլլայի պարման մը վառ,
Դուն ըլլայիր սիրունատես
Պարմանուհի արևավառ,
Ատելությո՛ւն, չէի նայեր
Ես երեսիդ քու հրակեզ։
Ես ըլլայի ճամփորդ ծարավ,
Դուն ըլլայիր ճամփուս աղբյուր,
Կյանքս ըլլար վաղազրավ,
Ատելությո՛ւն, չէի ըմպեր
Ես ջուրերուդ կաթիլն անգամ։
Նույնիսկ եթե նայադներու
Վարդ շուրթերուն ըլլայիր երգ,
Կարկաչեիր, որպես համերգ,
Ատելությո՛ւն, կը փակեի
Քու կանչիդ դեմ ականջներն իմ։
Այսօր սակայն, երբ կան մարդեր
Բնազդներով ավազակի,
Խուցերու մեջ մահահրավեր
Երբ կը նետվին տղաք լուսե,
Ազատության զինվոր արի,
Քաղաքներ կան ավեր, ավար,
|
|
