Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Կանաչ Տառեր, Թորոս Թորանեան.djvu/55
ԱՏԵԼՈԻԹՅՈԻՆ
Արաբ հայրենասերներուն
Ես ըլլայի պարման մը վառ,
Դուն Ըլլայիր սիրունատես
Պարմանուհի արևավառ,
Ատելություն, չէի նայեր
Ես երեսիդ քու հրակեզ։
Ես Ըլլայի ճամփորդ ծարավ,
Դուն ըլլայիր ճամփուս աղբյուր
Կյանքս ըլլար վաղազրավ,
Ատելություն, չէի ըմպեր
Ես շուքերուդ կաթիլն անգամ։
Նույնիսկ եթե նայադներու
Վարդ շուրթերուն ըլլայիր երգ,
Կարկաչեիր, որպես համերգ,
Ատելությո ւն, կը փակեի
Քու կանչիդ դեմ ականջներն իմ։
Այս օր սակայն, երբ կան մարդեր
Բնազդներով ավազակի,
Խուցերու մեջ մահահրավեր
Երբ կը նետվին տղաք լուսե,
Ազատության զինվոր արի,
թաղաքներ կան ավեր, ավար,
|
|
